Overige FAQ

Onderzoeksbureau Grimaldi heeft eind 2016 in opdracht van de Europese Commissie een onderzoek gedaan naar taxi in de Europese Unie.

Het doel was om een overzicht te geven van de markt en de wet- en regelgeving t.a.v. taxi in de EU. Om tevens te achterhalen wat de belangrijkste veranderingen zijn, welke innovaties er zijn en wat de effecten daarvan zijn.

In het rapport komt dus als eerste terug wat de wet- en regelgeving is in alle 28 EU lidstaten. Daarnaast komt een markt analyse terug waarbij wordt ingegaan op de werkgelegenheid, omzet, lonen en andere karakteristieken zoals innovaties. Voor de volgende steden volgt er een diepte analyse in het rapport: Amsterdam, Brussel, Londen, Parijs, Rome, Stockholm, Warschau, en de grensstreek Wenen/Bratislava. Verder beschrijft het rapport de resultaten van consumenten onderzoek in de genoemde steden, waarbij ingegaan wordt op het gebruik, de voorkeur en de tevredenheid over de aangeboden service. Tot slot rondt het rapport af met conclusies en aanbevelingen.

Het volledige rapport is terug te vinden door hier te klikken.

Let wel: het is een onderzoek uit 2016. Sindsdien zijn in meerdere landen de taxiregels aangepast, waardoor het onderzoek mogelijk verouderde informatie bevat. Als je wilt weten wat in een bepaald land de specifieke taxiregels zijn kunt u het beste in dat land navraag doen, bij wellicht een consulaat, sectorvereniging of overheidsorgaan.

Illegaal taxivervoer is taxivervoer dat niet voldoet aan de eisen uit de Wet Personenvervoer (WP2000), en daaraan gekoppelde regelgeving. Het wordt ook wel snorren of snorders genoemd. Of zwarte taxi’s. Het zijn personen die veelal in een privé auto op geel kenteken vervoer aanbieden tegen betaling, terwijl zij niet beschikken over de juiste papieren, of een gekeurd voertuig. De passagier loopt bij gebruik van zo’n snorder, bij een eventueel ongeluk, het risico dat er geen verzekering is afgesloten.

Mocht je illegaal taxivervoer tegenkomen en je wilt dat melden, dan kan dat bij de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT), door hier te klikken. ILT houdt samen met de politie toezicht op illegaal taxivervoer.

Volgens Artikel 1 Wet personenvervoer 2000  (WP2000) wordt onder taxivervoer verstaan: personenvervoer per auto tegen betaling, niet zijnde openbaar vervoer. Dat is een erg brede definitie.

Er zijn dan ook uitzonderingen. Zo is volgens Artikel 2 Wet personenvervoer 2000 de wet niet van toepassing op vervoer van personen per auto, anders dan openbaar vervoer, indien de som van de betalingen voor dat vervoer de kosten van de auto en eventuele bijkomende kosten voor dat vervoer niet te boven gaat, tenzij vorenstaande wordt verricht in de uitoefening van een beroep of bedrijf. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur worden regels gesteld over de kosten van de auto en eventuele bijkomende kosten.

De Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) verstaat trouwens onder ‘betalingen voor dat vervoer’ álle betalingen voor het vervoer. Ongeacht van wie deze betalingen afkomstig zijn. In aanvullende regelgeving is vastgelegd wat onder kosten verstaan moet worden. In Artikel 3 Besluit personenvervoer 2000 staat dat onder de kosten van de auto worden verstaan de kosten van afschrijving, verzekering, motorrijtuigenbelasting en brandstof, alsmede onderhouds- en reparatiekosten. Als bijkomende kosten worden aangemerkt onkostenvergoedingen voor vrijwilligers tot een bij ministeriële regeling vast te stellen bedrag. In Artikel 1 Regeling onkostenvergoedingen vrijwilligers personenvervoer per auto  is opgenomen dat over een periode van een jaar maximaal € 1.500,– per vrijwilliger vergoed mag worden.

Daarnaast is in Artikel 2 Besluit personenvervoer 2000 opgenomen dat de WP2000 niet van toepassing is voor een heel rijtje aan vormen van vervoer. De belangrijkste zijn:

• vervoer met auto’s of bussen voor de uitvoering van trouwerijen of uitvaarten met inbegrip van het afhalen en terugbrengen van de deelnemers,
• vervoer met vervoermiddelen die in gebruik zijn als onderdeel van een historische verzameling, voor zover het niet commercieel van aard is dan wel een geringe weerslag heeft op de vervoersmarkt,
• vervoer met auto’s, voor eigen rekening en risico verricht door ondernemingen ten behoeve van hun werknemers, onderwijsinstellingen ten behoeve van hun leerlingen, kindercentra ten behoeve van kinderopvang als bedoeld in artikel 1.1. van de Wet kinderopvang, tehuizen ten behoeve van hun vaste bewoners, alsmede verpleeginrichtingen, psychiatrische instellingen, medische verzorgingstehuizen, medische dagverblijven of soortgelijke instellingen ten behoeve van hun patiënten,
• vervoer met auto’s, voor eigen rekening en risico verricht door buitensportondernemingen die uitsluitend omzet genereren uit het organiseren van buitensportactiviteiten, mits het vervoer onlosmakelijk is verbonden aan de buitensportactiviteiten en daarvoor geen aparte betaling plaatsvindt,
• vervoer, verricht door bestuurders die chauffeursdiensten in een auto leveren aan consumenten die zelf in het bezit zijn van die auto,
• vervoer van personen met een handicap in auto’s, ten behoeve van een meerdaagse vakantiereis die aan de specifieke behoeften van deze personen is aangepast.

Ja. Er is het landelijk keurmerk TX en in een aantal steden gelden er lokale kwaliteitslabels (Rotterdam, Den Haag, Eindhoven, Breda en Den Bosch), die door lokaal ingerichte stichtingen of gemeenten worden afgegeven. Maar ook in enkele andere steden kunnen kwaliteitsregels gesteld worden voor ondernemers die op de opstapmarkt actief willen zijn. Denk aan Utrecht en Tilburg. Zie voor meer informatie onder ‘Overig’ en dan ‘Gemeente bevoegdheden’.

Het allerbelangrijkste is dat de rolstoel en de klant goed vastgezet (kunnen) worden en dat er geen los materiaal in de taxi ligt. Gebeurt dat niet, dan is het leed niet te overzien. Een rolstoel die niet goed vaststaat, kan met gemak bij een noodstop dwars door de voorruit gaan. Meer weten? Bekijk dan op deze site de informatie over de code Veilig Vervoer Rolstoelgebruikers (VVR).

De belangrijkste taxi specifieke fiscale aspecten zijn de vrijstelling MRB. Bekijk op deze site de informatie onder Fiscale aspecten (onder het kopje Overig van de homepage) voor een uitgebreidere toelichting.

Elke taxiondernemer is verplicht een klachtenregeling op te stellen. Ook dient de ondernemer kenbaar te maken aan een klant dat hij over een klachtenregeling beschikt. De manier waarop een ondernemer dat doet is niet voor alle vormen van taxivervoer hetzelfde.

Alle taxiondernemers zijn verplicht om zich aan te sluiten bij een geschillencommissie. Als een klant het niet eens is met de wijze waarop zijn of haar klacht is afgehandeld, ontstaat er mogelijk een geschil. De klant kan haar of zijn geschil dan voorleggen aan de geschillencommissie waarbij de taxiondernemer is aangesloten. Een taxiondernemer kan zelf een geschillencommissie inrichten, zolang deze aan de minimale voorwaarden voldoet die de wet daar aan stelt. Maar kan ook aangesloten zijn bij de Stichting Geschillencommissie Taxi (SGC).

De Geschillencommissie Zorgvervoer en Taxi staat los van de bestaande Geschillencommissie Taxivervoer van de Stichting Geschillencommissie Consumentenzaken (SGC). Deze commissie is bestemd voor TX-Keurmerkhouders en KNV Zorgvervoer- en Taxileden. Geschillen worden op dezelfde manier afgehandeld als voorheen. Meer informatie over deze nieuwe commissie is te vinden via de volgende link.

Ja, gemeenten kunnen eisen stellen. Elke gemeente kan voor de zogenaamde opstapmarkt (werken vanaf standplaatsen en voor taxi’s die klanten meenemen die op straat hun hand opsteken) eigen regels stellen via een gemeentelijke taxiverordening. Alleen een aantal gemeenten zijn aangewezen om ook het meest vergaande pakket aan regels in te kunnen voeren (de zogenaamde toegelaten taxi organisaties (TTO’s)). De regels richten zich vooral op de chauffeur en de herkenbaarheid van de taxi. Bekijk ook eens de informatie onder Gemeente bevoegdheden (onder het kopje Overig op de homepage).

Op Schiphol geldt een afwijkende regeling. Taxi’s die op de standplaats willen staan kunnen dat alleen als ze concessiehouder zijn of als ze een aanvullende vervoerder zijn. Voor meer informatie over taxi’s op Schiphol klik hier.

De zorgvervoer- en taxisector in Nederland kan grofweg opgedeeld worden in de sectoren consumententaxi (ook wel straattaxi genoemd) en zorgvervoer (ook wel contractvervoer of doelgroepenvervoer genoemd).

Zorgvervoer maakt ong. 75% van het totale vervoer uit. Veel van dit vervoer wordt aanbesteed door gemeenten. Hieronder vallen de regelingen: leerlingenvervoer (vervoer van kinderen met een beperking of een bepaalde geloofsovertuiging van en naar een specifieke school), zittend ziekenvervoer (vervoer van rolstoelgebruikers en patiënten, van en naar ziekenhuizen, via de zorgverzekeraars), Valys vervoer (zogenaamd bovenregionaal vervoer t.b.v. ouderen en gehandicapten), Wlz vervoer (vervoer van ouderen en patiënten van en naar instellingen), WSW/Wia (vervoer van en naar werkinstellingen of in het kader van scholing t.b.v. werk) en Wmo/Regiotaxi (daar waar geen vaste OV bus meer rijdt, rijdt een vraagafhankelijk systeem en sociaal recreatief vervoer van veelal ouderen en mensen met een beperking). Ook het vervoer van huisartsen van en naar patiënten (zgn. HAP vervoer) valt onder het zorgvervoer. Of mensen die liggend vervoerd worden middels een ligtaxi.

De overige 25% (consumententaxi) gaat om particulieren die een taxi bestellen (telefonisch, via een app, of via internet), of een taxi nemen vanaf een standplaats bij bijvoorbeeld het station. Daarnaast is er ook nog het zakelijk vervoer (denk aan vervoer van VIP’s, directieleden, ministeries e.d.), dat hieronder valt.

Voorwaarden voor vrijwilligersvervoer

Vervoert u als vrijwilliger mensen? Dan valt u tot een afgesproken grens niet onder de wet die geldt voor personenvervoer. De voorwaarden voor vrijwilligersvervoer zijn:

• U mag per jaar een maximale onkostenvergoeding krijgen van € 1.500.
• De kosten van het vrijwilligersvervoer mogen niet hoger zijn dan de kosten van de auto. En mogelijke bijkomende kosten.
• Het werk heeft geen winstoogmerk. Het is in het algemeen of maatschappelijk belang. Vrijwilligersorganisaties moeten kunnen laten zien dat ze de kosten vergoeden met de ontvangen betalingen.
• Uw vrijwilligersfunctie komt niet in plaats van een betaalde baan.
• U mag het vervoer niet als beroep uitvoeren. Dus niet voor bestelapps, zoals Uber. Ook mag u geen contractvervoer uitvoeren. Contractvervoer is het in opdracht vervoeren van speciale groepen reizigers in een taxi. Bijvoorbeeld leerlingen, ouderen en mensen met een lichamelijke of mentale beperking.

Een organisatie kan u de maximale vrijwilligersvergoeding geven zonder dat u daarover belasting moet betalen. Voor vrijwilligersorganisaties geldt er geen maximaal bedrag (meer) dat zij per jaar mogen krijgen.

Er zijn verschillende bronnen waar informatie over de zorgvervoer en taxibranche is te vinden.

Op de site van het Aanbestedingsinstituut Mobiliteit (AIM) vindt u cijfers over de sector zorgvervoer. Er is o.a. terug te vinden welke deelmarkten worden bediend, hoeveel voertuigen al zero emissie zijn en welke aspecten van belang zijn in de kosten van een bedrijf. Ga voor alle cijfers naar de site van AIM.

Voor cijfers over de Arbeidsmarkt maakt Sociaal Fonds Mobiliteit (SFM) jaarlijks een rapportage. Klik hier om de meest recente en ook oudere versies van de rapportages terug te vinden.

Ook op de site van het CBS zijn diverse publicaties terug te vinden met cijfers over de taxibranche. Gebruik de volgende link om naar een overzicht met rapporten te komen.

Begin 2022 publiceerde CE Delft een rapport over de werking van de Mia/Vamil regeling voor elektrische taxi’s en personenbussen. Meer informatie is hier te vinden. Het RVO publiceerde de afgelopen paar jaar cijfers over hoe het staat met de vergroening in het zorg- en taxivervoer. Meer informatie is hier te vinden.

In 2023 publiceerde onderzoeksbureau Rebel de resultaten van een onderzoek naar de financieel economische situatie na corona in de branche, met name in de consumentenmarkt.

ILT maakt jaarlijks ook bepaalde cijfers bekend over de sector, denk aan hoeveel vergunningen er zijn en hoeveel controles er worden gedaan. Hieronder de linkjes naar de rapporten.

• Marktbeeld Taxi
• Taximonitor